حذف
چسب تزریق که به چسب خونگیری هم شناخته می‌شود در دسته‌بندی پدهای درمانی قرار می‌گیرد و به عنوان یک لایه پوششی و محافظ بر روی محل تزریق یا خونگیری استفاده می‌شود. چسب‌های تزریق جایگزین بسیار مناسبی به جای روش‌های قدیمی پوشاندن محل تزریق مانند پنبه و چسب هستند. چسب‌های تزریق از ورود میکروب‌ها و آلودگی به محل تزریق و خونریزی جلوگیری می‌کنند. استفاده از چسب‌های تزریق بسیار آسان است. چسب‌های تزریق از ویژگی داشتن منافذ متعدد برای عبور هوا برخوردارند که موجب می‌شود تبادل هوا بین زخم و چسب به خوبی صورت بگیرد و در نتیجه محل زخم خونگیری سریع‌تر ترمیم شود. چسب‌های تزریق معمولا از جنس نوار پنبه‌ای (cotton strip) و نوار بامبو (bamboo strip) ساخته می‌شوند. این چسب‌ها در قطع‌های دایره‌ای، مستطیلی و مربعی و به صورت تک‌عددی و یا بسته‌های چند عددی تولید و در بازار عرضه می‌شوند.
چسب‌های تزریق نباید بر روی پوست بدن فرد هیچ‌گونه التهاب و یا حساسیتی ایجاد کنند و باید سازگاری کامل با پوست بدن انسان داشته باشند.
یک چسب تزریق مناسب و با کیفیت در عین حال که از قدرت چسبندگی مطلوبی بر روی سطح پوست برخوردار است، بر روی محل تزریق نمی‌چسبد و جدا کردن آن از روی سطح بدون درد و یا احساس سوزش است.
لایه محافظی که بر روی چسب‌های تزریق وجود دارد به هوا اجازه عبور می‌دهد. تماس با هوا و به خصوص اکسیژن موجود در آن کمک می‌کند محل نمونه‌گیری سریع‌تر بهبود کند و سلول‌های پوستی بتوانند تکثیر شوند و پوست سطح بدن ترمیم شود. همچنین ویژگی نفوذپذیری باعث می‌شود رطوبت اضافی موجود در سطح پوست هم خارج شود.
برای اینکه چسب تزریق به خوبی بر روی نقاط ناهموار بدن بچسبد و در حرکت فرد ایجاد سختی و ناراحتی نکند، باید نرم و سبک باشد و از انعطاف‌پذیری مناسبی بر روی سطح پوست بدن برخوردار باشد.
لاتکس امولسیون ذرات پلیمری در یک محلول آبی است و به دو صورت طبیعی و مصنوعی وجود دارد. از لاتکس در تولید دستکش لاتکس، کاندوم، لباس و انواع پانسمان استفاده می‌شود اما برخی از افراد به لاتکس حساسیت دارند. بدن این افراد لاتکس را از مواد مضر نمی‌تواند تشخیص دهد. استفاده از محصولاتی که حاوی لاتکس است موجب خارش پوست، حساسیت، کهیر وحتی در مواردی نادر آنافیلاکسی (واکنش آلرژیک جدی است که به‌طور ناگهانی آغاز می‌شود و میتواند منجر به مرگ گردد. آنافیلاکسی معمولاً با علایمی همچون ضایعات جلدی، خارش، تورم گلو و افت فشار خون همراه است) در سطح پوست شود. همچنین میتواند مشکلاتی نظیر تورم گلو و مشکلات تنفسی ایجاد کند.
این چسب‌ها اغلب در تزریق انسولین، تزریق آمپول، سرم زدن و نمونه‌گیری در آزمایشگاه‌ها و مراکز بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرند اما پس از بعضی عمل‌های جراحی کوچک مانند برداشتن خال صورت و بدن هم استفاده می‌شوند.
بعد از عمل خونگیری یا تزریق اطمینان حاصل کنید که خونریزی بند آمده است. سپس دست‌های خود را به‌خوبی بشویید و خشک کنید. بسته‌بندی چسب تزریق را باز کنید و قسمت پد مخصوص جاذب آن را بر روی زخم و لبه‌ها را روی پوست سالم اطراف زخم قرار دهید. لبه‌های چسب را به‌آرامی بر روی پوست فشار دهید تا چسب تزریق کاملا ثابت شود. از اینکه قسمت پد مخصوص جاذب به خوبی تمام محل زخم را پوشانده است، اطمینان حاصل کنید.
